Słowniczek
Antagoniści witaminy K (AWK)
Grupa leków przeciwkrzepliwych, których mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności witaminy K. Przedstawicielami tej grupy są warfaryna i acenokumarol.
Bezpośrednie inhibitory trombiny
Grupa leków przeciwkrzepliwych o swoistym działaniu hamującym trombinę, która odgrywa główną rolę w procesie powstawania skrzepu.
Interakcja lekowa
Zmiana działania leku podczas stosowania go wraz z innym lekiem, zwykle nasilenie lub osłabienie działania każdej lub jednej z substancji czynnych albo wystąpienie zjawiska niespotykanego zwykle przy stosowaniu każdego z leków z osobna.
Kaskada krzepnięcia
Łańcuch reakcji biochemicznych prowadzących do powstania skrzepu. Leki przeciwkrzepliwe działają poprzez blokowanie lub regulację jednego lub wielu szczebli kaskady krzepnięcia.
Krzepnięcie
Powstawanie skrzepów krwi.
Lek przeciwzakrzepowy
Lek „rozcieńczający krew”, który zatrzymuje rozwój zakrzepów i zapobiega powstawaniu zatorów lub wstrzymuje dalszy rozwój zatorowości.
Międzynarodowy współczynnik znormalizowany (ang. International Normalised Ratio – INR)
Metoda oceny skłonności prozakrzepowej krwi u pacjentów otrzymujących leczenie przeciwkrzepliwe.
Migotanie przedsionków (MP)
Najczęściej występująca arytmia, do której dochodzi gdy serce otrzymuje nieregularne pobudzenia z węzła zatokowo-przedsionkowego (naturalnego rozrusznika serca). Może powodować zastój krwi i powstawanie zakrzepów, które następnie mogą odrywać się i przemieszczać przez serce i naczynia, utykając w mózgu, lub innych częściach ciała. W przypadku przeniesienia zakrzepów do naczyń krwionośnych w mózgu dochodzi do udaru niedokrwiennego. Do najpowszechniejszych objawów MP należy kołatanie serca, zawroty głowy, bóle w klatce piersiowej i uczucie duszności, jednak niektórzy pacjenci mogą nie odczuwać żadnych objawów.
Profilaktyka przeciwzakrzepowa
Strategia terapeutyczna polegająca na stosowaniu leków mających na celu zapobieganiu powstawania zakrzepicy u pacjentów należących do grup ryzyka.
Trombina
Enzym, który umożliwia przekształcenie fibrynogenu w fibrynę w procesie kaskady krzepnięcia.
Udar mózgu
Stan chorobowy, który rozwija się wówczas, gdy prawidłowy dopływ krwi do obszaru mózgu zostaje odcięty. Udar może być spowodowany przez zakrzep krwi, który uniemożliwia przepływ krwi przez tętnicę mózgową (udar niedokrwienny), lub przez krwotok z uszkodzonej tętnicy (udar krwotoczny).
Warfaryna
Lek z grupy doustnych antagonistów witaminy K (AWK)
Zakrzepica
Powstawanie skrzepów krwi w żyle lub w tętnicy.
Zakrzepica żył głębokich (ZŻG)
Zakrzepy krwi w świetle żył, zwykle żył głębokich nóg. Powstają zwykle w wyniku uszkodzenia żył lub spowolnienia albo zatrzymania przepływu krwi.
Zatorowość
Zjawisko polegające na przeniesieniu materiału stałego, najczęściej zakrzepu do innej części ciała i zablokowaniu przepływu krwi przez naczynie krwionośne.
Zatorowość płucna (ZP)
Poważny i potencjalnie groźny dla życia stan chorobowy, do którego dochodzi, kiedy fragment zakrzepu przemieszcza się wraz z krwią, przepływa przez prawą komorę serca i utyka w jednej z tętnic w płucach.